محدوده مورد مطالعه در 86 کیلومتری خاور شهرستان نهبندان، جنوب استان خراسان جنوبی و در 117 کیلومتری شمال باختری زابل و در حدود 5 کیلومتری مرز مشترک بین المللی با کشور افغانستان قرار دارد. در شکل 1، موقعیت و راه دسترسی به محدوده مورد مطالعه نشان داده شده است. از نظر فیزیوگرافی، محدوده مورد بررسی، بخشی از دامنه کوههای خاوری ایران و در نزدیکی کناره باختری فرورفتگی سیستان واقع شده است. میانگین بارش سالیانه در این محدوده کمتر از 15 سانتیمتر و خاک آن نامساعد برای کشاورزی است.
تصاویر ماهوارهای در مناطق خشک و نیمه خشک قادرند اطلاعات کمی و کیفی بسیار با ارزشی درباره سه عامل ساختمانی، سنگ شناسی و کانی شناختی ارائه کنند. این دادهها به ویژه در نقشهبرداری الگوهای کانیشناختی ناشی از دگرسانی یا هوازدگی کانسارها میتوانند بسیار موثر واقع شوند. تصاویر رنگی یکدست و یکپارچه ماهوارهای همچنین میتواند تفسیر ساختمانی مطلوبی از منطقه مورد مطالعه ارائه کند. اطلاعات متنوع کسب شده از این دادهها سبب ارتقاء فرآیند اکتشافی شده و با کمک به انتخاب مناطق هدف و کاهش وسعت تحت اکتشاف، عملیات زمینی را هدفمندتر کرده و موجب صرفهجویی در مولفههای هزینه-زمان میشوند. لذا برای مطالعه دگرسانیها و انواع کانیهای شاخص آنها از دادههای ماهواره ASTER استفاده شد. برای این منظور منطقهای وسیعتر محاط بر محدوده اکتشافی تعریف شده و از تصویر ASTER برداشت شده به تاریخ 04/06/2003 استفاده شد. در شکل سنجنده ASTER با 14 باند طیفی و سه مجموعه تلسکوپ VNIR، SWIR، TIR شامل سه باند مرئی در بازه 86/0- 52/0 میکرومتر و شش باند با طول موج کوتاه مادون قرمز (43/2- 6/1 میکرومتر) و پنج باند حرارتی در محدوده 65/11- 125/8 میکرومتر و وضوح مکانی 15، 30 تا 90 متر مجموعه کاملی برای نقشهبرداری دگرسانیهای مرتبط با کانیسازی فراهم میکند. دادههای SWIR میتوانند کانیهای کربناته، هیدراتها و هیدروکسیدها را شناسایی کنند در حالی که دادههای حرارتی (TIR) میتوانند در کمیسازی کانیهای اصلی تشکیل دهنده سنگ و از جمله دگرسانی سیلیسی بکار روند.
در زیر نتایج بدست آمده از این مطالعه را میتوانید مشاهده کنید.
