یکی از جدیدترین روش های ژئوفیزیکی که کاربرد بسیار وسیعی از موارد کاوشهای زیرسطحی دارد، روش «رادار نفوذی زمین» می باشد که به اصطلاح رایج بین المللی GPR یا Ground Penetrating Radar گفته می شود. اصول و مبانی تئوری این روش شباهت‌های بسیاری با لرزه‌نگاری انعکاسی دارد. موج به‌کار گرفته شده در روش لرزه‌نگاری مکانیکی و از نوع امواج صوتی است ولی در GPR از امواج الکترومغناطیس فرکانس بالا استفاده می‌شود. گستره وسیع کاربردهای این روش به‌علاوه قدرت تفکیک بالای آن، سرعت در برداشت داده‌ها و همچنین غیر مخرب بودن آن را می‌توان از دلایل توسعه آن در این سال‌ها نام برد.

 در این روش امواج الکترومغناطیس توسط یک آنتن فرستنده به داخل زمین ارسال شده و پس از انعکاس از ناهمگنی‌های زیرسطحی توسط آنتن گیرنده دریافت و ثبت می گردد.

  اساس روش GPR بر پایه پاسخ محیط انتشار موج یا میدان الکترومغناطیسی تولید شده توسط آنتن فرستنده، به خصوصیات الکترومغناطیسی محیط که شامل گذر دهی الکتریکی رسانندگی الکتریکی و تراوایی مغناطیسی می‌باشد، استوار است. دستگاه GPR دارای یک مولد سیگنال، یک فرستنده و یک گیرنده می‌باشد. امواج الکترومغناطیسی توسط فرستنده به داخل زمین فرستاده می‌شوند. بخشی از انرژی امواج در برخورد با فصل مشترک‌های زیرسطحی منعکس و یا پخش و بخشی از انرژی در لایه‌ها و یا اشیاء مدفون نفوذ می‌کند.مؤلفه الکتریکی امواج الکترومغناطیس به عنوان یک تابع پیمایش زمانی توسط گیرنده ثبت می‌شود. گیرنده ممکن است توانایی ذخیره و رقمی کردن داده‌ها، را داشته باشد. بعضی سیستم‌های پیشرفته به همراه یک رایانه بوده که پردازش داده‌ها به هنگام برداشت و بعد از آن را ممکن می‌سازند.